Pałac Tajemnic, Agnieszka Pietrzyk


Wydawnictwo: Replika

Data wydania: maj 2011

Liczba stron:  252

Język: polski


Agnieszka Pietrzyk - polska pisarka, z której twórczością miałam okazję spotkać się po raz pierwszy. Pierwsze wrażenie bardzo pozytywne.


Moją uwagę przyciągnęły dwie rzeczy, a mianowicie: okładka oraz sam tytuł. Ze względu na to, iż od dawna moją uwagę przykuwały opowieści o starych, opuszczonych pałacach i zamkach, które skrywały swoje mroczne tajemnice oraz ludzi, którzy brali w udział w tych niecodziennych, zapierających w dech piersiach historiach, z przyjemnością sięgnęłam po tę pozycję. Piękne stroje, dworskie maniery i otaczająca to wszystko aura tajemniczości. To coś pięknego, co pozwoliło mi bez pamięci zatracić się w tej lekturze. 


Historia, w którą wprowadza czytelnika Agnieszka Pietrzyk rozpoczyna się od trzech policyjnych kronik, które przytaczają miejscowe wydarzenia, w tym zamordowanie rosyjskiej rodziny, wokół której  jest osnuta cała dalsza historia. 


Rosyjska rodzina mieszkała w pięknym, barokowym o białej elewacji pałacu, który został przerestaurowany w 10 lokali mieszkalnych. Lokatorami z pewnością nie była dworska arystokracja, ale cały przekrój drabiny społecznej: począwszy od rodziny alkoholików, drobnego przestępcy, przez pracownika zakładów mięsnych, kończąc na studentach, nauczycielach i profesorze.
Do mieszkania nr 7, w którym doszło do tragedii i którego ściany zostały splamione krwią (zamordowano w nim rosyjską rodzinę Reznikow) wprowadza się literacka debiutantka – Alicja Prus, która sztuka kolejnych podniet do napisania swojej kolejnej powieści.
Alicja prowadząc swoje prywatne śledztwo i poznając lokatorów pałacu otrzymuje obraz skrajnie różnych relacji panujących między sąsiadami oraz pełen obraz rosyjskiej rodziny. Każdy bowiem z sąsiadów w inny sposób opisuje zamordowaną rodzinę. Dla jednych był to wzór do naśladowania, inni zaś nieprzychylnie na nich patrzyli. Pojawiały się różne emocje: zazdrość, zawiść, przyjaźń, miłość. Sami sąsiedzi względem siebie byli nieufni. Pokazywali swoje dwie twarze.


Alicja w trakcie pobytu w zamku dowiedziała się również, iż policja poszukuje mordercy wśród samych lokatorów pałacu. Ze względu na to, iż morderstwa dokonano o północy, zaś bramę pałacową zawsze zamykano na noc. Alicja w trakcie swoich poszukiwań odgryła również ciekawe tajemnice skrywane przez mieszkańców:
- Sonia – córka zamordowanych (jej ciało odnaleziono w pobliskim kurhanie) podkochiwała się w jednym ze swych sąsiadów, Robercie.
- w 1945 roku w pałacu miało miejsce jeszcze jedno morderstwo: została zamordowana jego właścicielka przez radzieckiego oficera świadkiem tego była mała dziewczynka, którą po czasie okazuje się być pani Bumfeld. Staruszka wyznała Alicji, iż jest hrabiną von der Groeben, wnuczką tragicznie zamordowanej w 1945 roku właścicielki pałacu.
W trakcie dalszego śledztwa wychodzi również na jaw, że Ludmiła Reznikow miała kochanka wśród lokatorów pałacu. Był nim Leszek Lasocki.

Jedna z sąsiadek Alicji w trakcie zwierzeń przyznaje się, iż w tragiczną noc została brutalnie zgwałcona (gwałcicielem okazuje się być zbiegły z więzienia Major, którego jeden z lokatorów ukrywał w piwnicach pałacowych), podejrzewa, iż był to morderca rosyjskiej rodziny. Dopiero rozmowa z jednym z sąsiadów, Leszkiem Lasockim rzuca nowe światło na wydarzenia w pałacu. Okazuje się, iż Reznikow był w posiadaniu starego testamentu, w którym to pałac von der Groebenów jest zapisany rodzinie Rezników, a jego prawowity spadkobierca zostaje wydziedziczony.
Okazuje się również, iż córka Reznikowów, Sonia miała kochanka wśród lokatorów. Wbrew pozorom nie była to niewinna nastolatka, ale bezpruderyjna kokietka i szantażystka Grzegorza, która zmarła w tragiczny sposób, a mianowicie spadając z drzewa i uderzyła głową o kamień.
Alicja odkrywa również, iż mordercami rosyjskiej rodziny są: profesor Firlej i jego małżonka, którzy z myślą o odziedziczeniu pałacu zabili rodzinę Reznikowów.
Na samym końcu okazuje się również, iż Alicja Prus nie jest pisarką, a policjantką, która prowadziła śledztwo…


Książka ta jest pięknym przykładem ludzkich emocji, ich egoistycznych pobudek, a także w idealny sposób ukazuje, do czego ludzie są zdolni, gdy stawką są duże pieniądze.
Pozycja ta z pewnością nie jest przewidywalna. Każda nowa strona pozwala przeżyć niezapomnianą przygodę.
Opisani w niej bohaterowie bardzo różnią się od siebie, są barwni, prawdziwi.
To piękna, tragiczna historia z aurą tajemniczości i niepewności w tle.
Z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom gatunku.
 

Ocena: 6/6

 

S.P.

2 komentarze :

  1. Pierwszy raz czytam o tej książce, ale zapowiada się interesująco :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak na polską autorkę, to faktycznie książka jest bardzo wciągająca, serdecznie ją polecam ;)

      Usuń

Silviana © 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone. Szablon stworzony z przez Blokotka