Wydawnictwo: HarperCollins
Polska
Gatunek: thriller
psychologiczny
Data wydania: 2015
Liczba stron: 560
Język: polski
Na wstępie bardzo serdecznie
chciałabym podziękować za możliwość recenzji Zbrodni w Bibliotece.
Jonathan Kellerman jest nie
tylko jednym z najsławniejszych na świecie twórców
thrillerów psychologicznych, ale i również laureatem wielu prestiżowych nagród,
m.in.: Edgara Allana Poe i Anthony Award. W swoim dorobku ma ponad 37 000 000
sprzedanych książek.
W twórczości tego autora można znaleźć odwołania m.in. do ludzkiej psychiki i do wiedzy z zakresu pediatrii. Z wykształcenia Jonathan Kellerman jest bowiem psychologiem i pediatrą, dlatego też swoje doświadczenia umiejętnie łączy z fikcją literacką.
W twórczości tego autora można znaleźć odwołania m.in. do ludzkiej psychiki i do wiedzy z zakresu pediatrii. Z wykształcenia Jonathan Kellerman jest bowiem psychologiem i pediatrą, dlatego też swoje doświadczenia umiejętnie łączy z fikcją literacką.
„Niedobra miłość”
to thriller psychologiczny, którego głównym bohaterem jest często
współpracujący z policją Alex Delaware, z wykształcenia psycholog. Pewnego dnia
otrzymuje on specyficzną przesyłkę, która zmienia jego życie na dobre. Przesyłka
bowiem zawiera tajemnicze nagranie przeraźliwego, dziecięcego głosu, które
powtarza jak mantrę słowa - „niedobra miłość”. Alex z początku bagatelizuje
wszystkie dziwne wydarzenia, które mają miejsce w jego otoczeniu, jednakże z
czasem poważnie obawia się o życie swoje
i swoich bliskich zaczynając walkę z mordercą.
i swoich bliskich zaczynając walkę z mordercą.
Główny motyw
historii, a zarazem tytuł książki „niedobra miłość” (w treści znany również
jako „parszywa miłość”) oznacza wewnętrzny ból, brak zrozumienia, brak uczuć
rodziców
i wychowawców, odrzucenie, a także narastającą nienawiść, które doprowadziły do wielu zbrodni. Ofiarami stają się zaś uczeni, naukowcy, wybitni i znani w swoim środowisku psychologowie kliniczni i dziecięcy, którzy w trakcie konferencji naukowej w 1979 roku „Dobra miłość/niedobra miłość. Psychoanalityczne perspektywy i strategie w zmiennym świecie” popierali działania terapeutyczne i działalność naukową Andreasa B. de Boscha. Stworzona bowiem przez niego szkoła dla dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie miała na celu zmianę ich zachowania i przygotowanie do życia w społeczeństwie. Jednak praktyka terapeutyczna w tej placówce pozostawiła ślady w psychice młodych wychowanków, na tyle trwałe, iż po latach szukali oni sprawiedliwości na własną rękę.
W obliczu niebezpieczeństwa stanął również Alex Delaware, który wraz z kolegą Milo, policjantem poszukiwali rozwiązania tej niebezpiecznej zagadki. Jak się później okazuje, zakończenie całej historii jest całkiem zaskakujące, tym bardziej, iż sprzymierzeńcy stali się najgorszymi wrogami. W trakcie opisanych wydarzeń czytelnik ma również okazję dobrze poznać życie osobiste głównego bohatera, jego podopiecznych i ich rodzin.
i wychowawców, odrzucenie, a także narastającą nienawiść, które doprowadziły do wielu zbrodni. Ofiarami stają się zaś uczeni, naukowcy, wybitni i znani w swoim środowisku psychologowie kliniczni i dziecięcy, którzy w trakcie konferencji naukowej w 1979 roku „Dobra miłość/niedobra miłość. Psychoanalityczne perspektywy i strategie w zmiennym świecie” popierali działania terapeutyczne i działalność naukową Andreasa B. de Boscha. Stworzona bowiem przez niego szkoła dla dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie miała na celu zmianę ich zachowania i przygotowanie do życia w społeczeństwie. Jednak praktyka terapeutyczna w tej placówce pozostawiła ślady w psychice młodych wychowanków, na tyle trwałe, iż po latach szukali oni sprawiedliwości na własną rękę.
W obliczu niebezpieczeństwa stanął również Alex Delaware, który wraz z kolegą Milo, policjantem poszukiwali rozwiązania tej niebezpiecznej zagadki. Jak się później okazuje, zakończenie całej historii jest całkiem zaskakujące, tym bardziej, iż sprzymierzeńcy stali się najgorszymi wrogami. W trakcie opisanych wydarzeń czytelnik ma również okazję dobrze poznać życie osobiste głównego bohatera, jego podopiecznych i ich rodzin.
Podsumowując,
można określić, iż historia przestawiona przez Jonathana Kellermana jest wielowątkowa, dlatego też czytelnik
wielokrotnie może zgubić główny sens książki. Ponadto obszernie rozbudowane
postaci często się rozmywają w obliczu innych, często drugo- lub
trzecioplanowych, niekiedy tylko epizodycznych. Motyw, zaś który zapowiadał się
bardzo ciekawie w gąszczu niepotrzebnych opisów i wątków pobocznych, w mojej
opinii, stracił na swoim znaczeniu. Dlatego też książkę mogę ocenić jedynie
jako dobrą, mimo, iż gatunek thrillerów psychologicznych jest jednym z moich
ulubionych.
Ocena: 4/6
S.P-M.